Osmanlı nedir? Osmanlı ne demek?

Kelime: Osmanlı

Anlamlar:

1. XIII. yüzyılda Osman Gazi tarafından Anadolu'da kurulan ve Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra dağılan büyük Türk imparatorluğunun uyrukları

Özelliği / Tipi / Türü: Isim

Örnek: "O, eski defterleri çoktan kapatmış, Osmanlıya kucağını açmıştı."

"Tarık Buğra"

2. Düşündüğünü çekinmeden, açıkça söyleyen, bulunduğu toplulukta yetki sahibi olan

Özelliği / Tipi / Türü: Sıfat - Mecaz Anlam

Örnek: "Benim bildiğim Osmanlı kadınlar dobra dobradır."

"Necati Cumalı"

İçinde Osmanlı geçen birleşik ve kökteş kelimeler: Osmanlı kadını, Osmanlı lalesi, Osmanlı tokadı, Osmanlı Türkçesi

Osmanlı hakkında eş anlamlı kelimeler

Osmanlı eş anlamlısı

osmanlı kelimesinin eş anlamlı sözcükleri : Ait

Osmanlı hakkında zıt (karşıt) anlamlı kelimeler

Osmanlı zıt anlamlısı

Osmanlı kelimesinin zıt anlamlı sözcükleri : Sonuç bulunamadı!

Osmanlı ile ilgili 4 örnek cümle

"Osmanlı" kelimesini bir cümle içinde kullanmak gerekirse, aşağıdaki cümleler gerçek veya mecaz anlamı ile "Osmanlı" kelimesinin cümle içinde kullanımına örnek gösterilebilir.

1. Osmanlıya başkaldıran ülkeler hemen ele geçirilirdi

2. Namık Kemal, Osmanlıyız biz diyordu

3. Osmanlı döneminde Türkçe başka dillerin etkisinde kalmıştı

4. Anası osmanlı kadındı, kimse onu kıramazdı

Diğer dillerde Osmanlı

İngilizce: Ottoman

Spanish: Otomano

German: Osmanisch

French: Ottoman

Italian: Ottomano

Osmanlı ile ilgili atasözleri

Aşağıda Osmanlı hakkında ve içinde Osmanlı kelimesi geçen, Osmanlı ile başlayan veya biten atasözleri örnek olarak verilmiştir.

Osmanlı ile ilgili deyimler

Aşağıda Osmanlı hakkında ve içinde Osmanlı kelimesi geçen, Osmanlı ile başlayan veya biten deyimler örnek olarak verilmiştir.

Deyim: Osmanlı tokadı atmak

Anlamı: 1) bir kimseye sert ve etkili bir biçimde tokat atmak; 2) mec. sert ve etkili bir biçimde uyarmak; 3) mec. bir kimseye üstünlüğünü kabul ettirmek.

Deyim: Osmanlı tokadı yemek

Anlamı: 1) sert ve etkili bir biçimde tokat atılmak; 2) mec. sert ve etkili bir biçimde uyarılmak; 3) mec. bir kimsenin üstünlüğünü kabul etmek.