Bağlama Türkçe sözlük anlamı ne demek?

Kelime: Bağlama

Anlamlar:

1. Bağlamak işi

Özelliği / Tipi / Türü: Isim

2. Üç çift telli olan ve mızrapla çalınan bir saz

3. Yapılarda duvarları birbirine bağlayan kiriş, putrel vb

4. Ulama

Özelliği / Tipi / Türü: Dil bilgisi

İçinde Bağlama geçen birleşik ve kökteş kelimeler: bağlama hattı, bağlama zarf-fiili, kemer bağlama, kuşak bağlama

Bağlama hakkında eş anlamlı kelimeler

Bağlama eş anlamlısı

bağlama kelimesinin eş anlamlı sözcükleri : ulama

Bağlama hakkında zıt (karşıt) anlamlı kelimeler

Bağlama zıt anlamlısı

bağlama kelimesinin zıt anlamlı sözcükleri : çözme

Bağlama ile ilgili 1 örnek cümle

"Bağlama" kelimesini bir cümle içinde kullanmak gerekirse, aşağıdaki cümleler gerçek veya mecaz anlamı ile "Bağlama" kelimesinin cümle içinde kullanımına örnek gösterilebilir.

1. Yeni gelen âşık, bağlamasına düzen verdi. çalmaya başladı

Diğer dillerde Bağlama

İngilizce: Connecting

Spanish: Conectar

German: Bindung

French: Relier

Italian: Collegamento

Bağlama ile ilgili atasözleri

Aşağıda Bağlama hakkında ve içinde Bağlama kelimesi geçen, Bağlama ile başlayan veya biten atasözleri örnek olarak verilmiştir.

Bağlama ile ilgili deyimler

Aşağıda Bağlama hakkında ve içinde Bağlama kelimesi geçen, Bağlama ile başlayan veya biten deyimler örnek olarak verilmiştir.

Deyim: ağrısız başına kaşbastı bağlamak

Anlamı: 'kendine gereksiz yere iş çıkarmak' anlamında kullanılan bir söz.

Deyim: altmışaltıya bağlamak

Anlamı: geçici bir çözümle durumu kurtarmış görünmek.

Deyim: atını sağlam kazığa bağlamak

Anlamı: eşeğini sağlam kazığa bağlamak.

Deyim: ayağını bağlamak

Anlamı: engel olmak.

Deyim: aylık bağlamak

Anlamı: emekli olan veya başka sebeplerle çalışmayanlara her ay için belirli bir parayı ödemeyi üstlenmek, maaş bağlamak.

Deyim: baş bağlamak

Anlamı: 1) başına bir örtü örtmek; 2) başak vermek; 3) birine veya bir şeye bağlanmak, intisap etmek; 4) hlk. nişanlanmak.

Deyim: başak bağlamak (tutmak)

Anlamı: arpa, buğday, yulaf vb. ekinlerde başak oluşmak.

Deyim: başına karalar bağlamak

Anlamı: çok kederlenmek.

Deyim: başını bağlamak

Anlamı: 1) başına örtü vb. bağlamak; 2) birini nişanlamak veya evlendirmek.

Deyim: başını bir yere bağlamak

Anlamı: birini bir işe yerleştirmek, işsizlikten, başıboşluktan kurtarmak.

Deyim: bel bağlamak

Anlamı: birisinin kendisine yardımcı olacağına inanmak, güvenmek: 'Ne var ki böyle araçlara biz pek bel bağlayamayız.' -T. Halman.

Deyim: bez bağlamak

Anlamı: 1) bebeklere altlarını kirletmesinler diye bez koymak; 2) dileğin yerine gelmesi ümidiyle yatıra bir parça çaput veya eski kumaş parçası bağlamak.

Deyim: (bir işi) pamuk ipliğiyle bağlamak

Anlamı: etkisi az sürecek bir çare ile geçiştirmek.

Deyim: (bir işi) tatlıya bağlamak

Anlamı: kavgalı bir işi gönül hoşluğuyla bitirmek: 'Hayır kardeşim, istemez diye tatlıya bağladım.' -O. V. Kanık.

Deyim: (bir şeyi) sağlam kazığa bağlamak

Anlamı: işin sonuçlanmasına engel olacak şeyleri ortadan kaldırmak, işin aksamadan yürümesini sağlayacak önlemleri almak.

Deyim: (bir şeyi) sağlama bağlamak

Anlamı: sağlam kazığa bağlamak.

Deyim: (bir yer) örümcek bağlamak

Anlamı: 1) üzerinde örümcek ağı olmak; 2) mec. bir şey uzun süre kullanılmadan kendi hâline bırakılmış olmak.

Deyim: (birini, bir yeri) haraca bağlamak

Anlamı: bir kimseyi belli zamanlarda kendisine belli miktarda para vermeye zorlamak.

Deyim: (birinin) ağzını bağlamak

Anlamı: bir kimseyi herhangi bir sebeple söz söyleyemez duruma getirmek, susmak zorunda bırakmak: 'Ortağım burada kocama basmış büyüyü, basmış büyüyü. Dilini, ağzını bağlamış adamcağızın.' -R. N. Güntekin.

Deyim: (birinin) ağzını dilini bağlamak

Anlamı: birini konuşamaz duruma getirmek: 'O şıllık basmış büyüyü, adamcağızın ağzını dilini bağlamıştı.' -R. N. Güntekin.